De Vlaamse wijkgezondheidscentra werken met het systeem van forfaitaire betaling. Dit betekent dat elke patiënt een overeenkomst afsluit met het wijkgezondheidscentrum. Wijkgezondheidscentrum Rabot garandeert dan de medische zorg door huisartsen, verpleegkundigen en kinesitherapeuten. De raadplegingen voor de patiënten worden dan kosteloos. Er is een rechtstreekse afrekening tussen de mutualiteit van de patiënt en het wijkgezondheidscentrum. Het wijkgezondheidscentrum ontvangt via de mutualiteit een vast bedrag per ingeschreven patiënt. Het forfaitair betalingssysteem is geregeld bij wet van 14 juli 1994 en is geen exclusief instrument van of voor de wijkgezondheidscentra.

In artikel 52§1 van de wet van 14 juli 1994 wordt voorzien dat huisartsen, verpleegkundigen en kinesitherapeuten forfaitair betaald kunnen worden op basis van het aantal patiënten dat zich bij de praktijk inschrijft.

Maandelijks ontvangen zij dan een vast bedrag voor alle ingeschreven patiënten (ongeacht of ze in die maand consulteren). De berekening gebeurt aan de hand van een aantal kenmerken van de patiënt die de zorgnood bepalen: leeftijd, geslacht, sociale status, aanwezigheid van handicap, aanwezigheid van belangrijke chronische ziekten, aanwezigheid van medische condities die veel zorg vragen.

Dit ‘abonnement’ omvat de betaling van consultaties en huisbezoeken. Technische prestaties vallen daar buiten (die worden verrekend via het derdebetalersysteem). Indien de patiënt verzekerd is, betaalt hij/zij geen persoonlijke bijdrage, ongeacht de frequentie waarmee hij of zij een beroep doet op de huisarts (kinesitherapeut/verpleegkundige).

Wanneer een patiënt bij een bepaald centrum is ingeschreven en een hulpverlener (huisarts, verpleegkundige, kinesitherapeut) raadpleegt buiten het centrum (terwijl die discipline wel vertegenwoordigd is in het centrum), zal het ziekenfonds deze prestatie niet terugbetalen. Gebeurt deze raadpleging in het kader van de  nacht- of weekendwacht of na overleg met het centrum, dan betaalt het centrum, dat voor de patiënt een maandelijks forfait ontvangt, de prestatie terug (met uitzondering van de remgelden). Indien een patiënt verhuist of hulpverlening wil buiten het centrum, moet die worden uitgeschreven.

Het forfaitaire betalingssysteem laat toe ook tijd te besteden aan de ontwikkeling en de uitvoering van (structurele) preventieve en gezondheidsbevorderende acties. De hulpverleners zijn immers financieel niet gebonden aan het feit of de patiënt al dan niet ziek is. Zij hebben er in tegendeel alle belang bij (ook financieel) de patiënt zo gezond mogelijk te houden. Het centrum weet ook perfect wie de ingeschreven patiënten zijn, gezien er een contractuele verbintenis is tussen patiënt en centrum (zorgverstrekkers).

Het systeem biedt ook de mogelijkheid om een aantal verzorgende en technische interventies (wondzorg, vaccinaties, EKG-afname, bloedafname) te delegeren. Ook het opzetten van specifieke zorgprogramma’s (onder andere diabetes, groepsvoorlichting, preventieve campagnes zoals voor griep) wordt eenvoudiger. Patiënten kunnen gericht worden uitgenodigd.

Solidariteit speelt in dit systeem een belangrijke rol: de ‘gezonde’ ingeschreven patiënten dragen mee bij aan het budget dat door het team kan worden aangewend om de meer hulpbehoevenden te verzorgen.